وقتی که دوباره عید می آید...

شعر ی بهاری

       از 

دکتر منصوررستگار فسایی

                                 وقتی که دو باره عید می آید  ....

وقتی که دو باره عید می آید

شادی به دلم پدید می آید

در پیری خود ، بهار می  بینم

همراهی روزگار می بینم

از شادی گل ، قرار می گیرم

بوی نفس بهار   می گیرم

مفتون هزار یاد  می     گردم

بازیچه ی دست باد می گردم

از دفتر خواجه ،فال  می گیرم

انگاره ی ماه و سال می گیرم

        هر سال که شاد، جان ایران است،

در باغ دلم شکوفه باران است

                                                         *

وقتی که دو باره عید می آید  ،

با عید ، گل امید   می آید

دل بار دگر بهانه می گیرد

ازد لبر خود   نشانه می گیرد

شیراز، تب ترانه می گیرد

شور و شر عاشقانه می گیرد

*

نوروز ، بها ر جاودان دارد

عمری به درازی زمان دارد

نوروز، گل بهار ایران است

نوروز، چراغدار ایران است

                                  در کالبدی که جان ایرانی  است

                                       نوروز ،نگاهبان ایرانی است

*

                                           با عید دوباره ،باز می آیی

                                          أفسونگر و دلنواز می آیی

دست تو سخاوتی دگر دارد

قلبت ز درون من خبر دارد

با من به بساط هفت سین بنشین

چون لاله ی سرخ آتشین بنشین

من کشته ی رعد و برق و بارانم

من زنده ی بوسه های یارانم

قدر لب بوسه خواه می دانم

معنای تب نگاه می دانم

*

                                    من عیدی    دلبرانه می خواهم

                                       از تو غزل و ترانه می خواهم

این رسم کهن  ،نکو به جا آور

شادی و صفا برای ما    آور

گر مست طرب کنی بدین سانم

من قدر ترا همیشه می دانم

شیراز :25/12/1369